Зөндөө удчихаж...
Блогтоо салхи савир оруулалгүй хичнээн удаа вэ, энэ чинь!!
Нүд сэргээж, чих чимчихээр сонин сайхан гэхээр юмгүй ч , ямар ч байсан өвлийг өнтэй давж, урин хавартайгаа чамлахааргүй *тарга тэвээрэгтэй* золгоод байна, гэхийм үү доо.
Охид маань тусад орох шахаад, би гэдэг хүн удахгүй хөлөө жийгээд суудаг болохоор байна гээд бичмээр байвч, тэр цаг ирэх ч өдий байх шиг байна аа.
Харин ээж маань энд ирээд бараг сар гаруй болж, би гэдэг хүн эрхлээд жаргаж байна оо.
Цаг хугацаа харвасан сум шиг жирийхийг ч анзаарахгүй шахам...
Ээж маань 2 бага зээтэйгээ хэл амаа ололцох гэж дохио зангаа хэрэглэхийн наагуур, том охин эмээдээ орчуулагч хийгээд завгүйбайгаа.
Тэгж байгаад заваараа ээжийнхээ охиныдоо айлчилсан адал явдлаас бичиж магадгүй,хэхэ...