Хувьсгалын болон хувийн ажилд дарагдаж гүйсээр,
нэгмэдсэн 2009 он харвасан сум шиг жирэлзэн өнгөрч,
шинэ он хаяаанд ирсэн байнашдээ.
Ирэх ондоо бүгдээрээ аз хийморь,
инээд баясал, эрдэм номоор бялхан цалгиж байх болтугай!!
Өнгөрсөн амралтаар 150км замыг ирж очихдоо нийлээд 10 гаруй цаг замын түгжрээнд орж байж явж ирэв. Очсон газар маань агаар ус сайтай сайхан нутаг байсан тулдаа л... Өдөртөө 10-аад хэм, харин шөнөдөө 1 хэм хүрч байв.
Өнгөрсөн 7 хоногоос нилээн сэрүү орж , өнөөдөр бүүр 15 хэм, гадаа хүйтэн бороо шиврээд жихүүн байна. Зуны гэсэн бүх юмаа угааж цэвэрлэж далд хийх, өвлийн хувцас хунар, хөнжил гудсаа гаргах гээд хөөрхөн ажил өрнөв.
Хажуугаар нь бас ар араасаа шилээ дараад намар өвлийн тэмдэглэлт баярууд жагссан байдаг. Томын ангийнх нь нийлдэг хэдэн охин цуглаж Халловийн тэмдэглэж баахан бужигнав. Уг нь 10сарын 31-ний баяр боловчиг, ажил сургуулийн боломжоос болоод урьдчилаад тэмдэглэсэн учиртай. Миний бага байхад ийм баяр байдгийг ч , ямар учиртай болохыг ч чөтгөр бүүмэд байсым байна.
Halloween-ийг монгол хэл рүү хэрхэн хөрвүүлсэн байдаг юм бол(Багт наадам гэвэл арай биш байхдаа)？. Христосийн шашны ариун сахиус, бурхадад зориулсан ёслол болох 11сарын 1ний өмнөх өдөр буюу намрын их ургац, байгаль ээжийн хишгийг хүртэсний баяр, ад чөтгөр, муу зүйлсийг зайлуулах ёслол болгон ийнхүү тэмдэглэдэг баяр юм гэсэн. Хүүхдүүдийн хувьд, элдэв янзын баг, хувцас өмсөж, Trick or Treat гэж хэлэнгээ айл хэсэж чихэр боов солилцох нь зугаатай байдаг болтой. Энэ нь дундад зууны үөийн тариачны хүүхдүүд, баярт зориулсан хүнсээ цуглуулан ийнхүү явдаг байснаас уламжилалтай гэдэг юм байна. ★Halloween-ний шөнө алим идэнгээ хойшоогоо эргэж харалгүй толинд харвал ирээдүйн амьдралын хань нь харагддаг гэсэн яриа байдаг гэнэ.
Зиаг манайх гэдэг айлаар сонирхуулчихмаар зүйл юусан билээ.
2 багыгаа төрүүлээд, нийгмийн амьдралд шууд оролцоо багатайхан хувийн албанаас өөр албагүй хэдэн жил арын алба залгуусан хүн, хувьсгалын ажилтай болсон чинь , хаврыг зунтай нь бүхлээр нь үдэж, намартай золгож байж л сая нэг шинэ амьдралын хэв маягтаа дасаж байх шиг байна.
Нялх нойтон хүүхдээ өсгөнгөө, арын албаа ч, албаны ажлыг ч амжуулаад гүйгээд байдаг хүүхнүүд яаж болгодог байна аа?!
Иймэрхүү янзтай харайлгаж явтал нэг мэдсэн, далын талыг наслах гэжийхийн. Гэснээс энэ сэдвийг ингэсгээд орхисуу.
Ажил албатай байхаар , ховор олдох амралтын өдрүүдээ аль болох идэвхитэй өнгөрүүлэхгүй бол хайран санагдаад байх шинжтэй.
Угаасаа энд цэцэрлэг сургууль дээр зохиогддог олон нийтийн ажилууд ихэнхдээ хагас бүтэн сайнд голлох юм. 2 багын үндоокай(монгол руу хөрвүүлбэл биеийн тамирын өдөрлөг,гээд блог анд Бямбаагаас будаа идсэн болно), томын төгөлдөр хуурын тайлан тоглолт болон , хотын зах руу энэ тэрүүгээр агаар салхинд гарсан үеийн ганц нэг зурагнаас оруулав.
Зун цаг сайхан шүү, манай хүүхдүүд гадаанаа усанд тоглож байна гээд л блогтоо зураг хөрөг тавиад бичээд сууж байсан...Цаг хугацаа улиран өнгөрч ахиад нэгэн зун гадаа маань айлчилж ирчихээд дундаа орчихсон байхийн, хурдан юмаа. . Өнгөрсөн амралтын өдөр гаднаа ус хийж хүүхдүүдээ тоглуулж байтал, дээд айлын охин тагтан дээрээсээ хараад орж ирж хамт баахан тоглов. Их л жаргалтай улсууд байх шиг байсан... Урд өдөр нь дунд охиныхоо цэцэрлэгийн *зуны баяр* -т явсан юмбайна.Багш нарынх нь бэлтгэсэн үзүүлбэр сонирхож,хүүхдүүд зуны баяраар зохиогддог уламжилалт тоглоом наадгай тоглож, Япон үндэсний олуулаа тойрч алхангаа бүжиглэдэг *Бон-одори*гэгч бүжиг хийснээр энэ жилийн зуны баяр өндөрлөв
Униар татсан хөндийд чинь
Унаган бие минь өсөн жаргаваа Унаган бие минь жаргасны учраа Ухаан бодлоо тандаа зориулъя Рашаан булгийн усанд чинь Алдхан бие минь өсөн жаргаваа Алдхан бие минь жаргасны учраа Амь насаа тандаа зориулъя Нарны буман цацрагт чинь Нас бие минь өсөн жаргаваа Нас бие минь жаргасны учраа Нандин бүхнээ тандаа зориулъя /аяыг Б.Цогоо, үгийг Ж.Шагдар/ Нөгөө монгол адуу үргэлж нутгаа тэмүүлдэг гэдэг шиг үргэлж л буцах тухай бодол толгойд эргэлдсээр хэрнээ, нутгийн зүг хүлгийн жолоог хараахан залж амжихгүйм ч гэхийм үү, хувьсгалын тохироо бүрдэж өгөхгүйм ч гэхийм үү , юутай ч хүний нутагт амьдрах гэж оролдсоор 10 гаруй жилийг ардаа орхижээ...Энэ хэдэн жилд би ер нь юу хийж бүтээвээ гээд бодоод үзсэн, их л чамлалттай санагдаж сууна. Нөгөө биеээ засаад гэрээ зас, гэрээ засаад төрөө зас бил үү. Тэрэн шиг, биөээ гэртэйгээ засчихаад л нэг сайхан нартай өдөр нутаг буцчихийм шиг бодсоор л...Уг нь хар амиа бодохын бол ч, учиргүй идээшиж дасаад сүйд болдоггүймаа гэхэд, энэ нутагт хүний зэрэгтэй амар тайван амьдраад болоод л байх янзтай. Гэхдээ янз янзаар эргүүлж тойруулж бодоод үзэхээр тэр бас биш юмаа!!Нөгөөтэйгүүр, ээжийг энд ирээд буцсан чинь бас нэг иймэрхүү юм бодогдож байхийм. Юу гэхээр, гараад гүйгээд очимоор үедээ, ижий аав, ах дүүдээ гүйгээд хүрэхээр ойрхоон амьдармаараа гэж...Иймэрхүү элдэв зүйл бодонгоо энэ зун ч бас амралтаараа Монгол явчаад ирэх санаа байсан ч бэл бэнчин гуайд(МИАТийн тэнгэрт тулсан үнэтэй билетэнд((бид 5-ын Монгол руу нэг ирээд очих үнээр, хямд нислэгээр бол Америк руу 2 удаа, Солонгос руу бол 6.7 удаа ирж оччих юм шиг байна!! )) хясагдаад сачий хүрэхгүй янзтай. иймэрхүү байдалтай энэ зун бидэн 5-ын нутаг явж амардаг ч лөөлөө болжугаам шиг байна...Яршиг Америк ч юм уу, Солонгос ч юмуу явж амардгийм бил үү,гсн...
Жил болгоны хавар Токиогийн Хикаригаока цэцэрлэгт хүрээлэнд ЯМОХ ( Япон дахь Монгол Оюутны Холбоо) голчилон зохион байгуулж явуулдаг *Хаврын баяр*гэдэг арга хэмжээ болдог билээ.
Олон хүн цугласан газраар хүүхдүүдээ дагуулж явахаас төвөгшөөдөг бибээр, ээжийгээ ирсэн байгаа энэ *чухал завшаан*ыг ашиглаад очиж Хаврын баярын үүгээр түүгээр явж , тэр оройгоо дуучин Сараагийн концерт үзэж нэг үдшийг тун сайхан өнгөрүүлэх завшаан олдов.
Сараа үнэхээр онцгой хоолойтой гэдгийг дахин давтан мэдрээд сэтгэл санаа гэдэг одтой тэнгэрээс өндөрт, бөөн бөөн баяр баясгалангаар шагнуулсан мэдрэмжтэйгээр гэрийн зүг гэдэн годон...