Ойрдоо ханиад н*санд хясагдаад блогдох боломжоор бага байсныг эс тооцвол амьдрал хэвийн...Хааяа даа, найз нөхөдтэйгээ уулзаж сэтгэл санаагаа сэргээмээр үе байх л
юм...
Уг нь хүүхдүүд өдөр хоногоор өсөж бойжоод биед бол амар болох гээд л...
Гадаа дулаараад ойр хавийн тоглоомын талбай хэсдэг ажил эхлээд...Хаврын элдэв синдром хөдлөөд үү,,, үе үе нээх сэтгэл хөдлөөдл,yuotube-дэж баахан монгол дуу сонсож
уяраад л...хэхэ
Энэ дээрхи зурган дээрхи дүүргийн *Олон нийтэд зориулсан төв(хүүхэд байхад монголд улаан булан гэж байдаг байсан, тэрэрхүү ч юм уу?! )* Над шиг хүүхэдтэй хүмүүс чөлөөтэй орж гарч үнэ төлбөргүй хүүхдээ тоглуулчихна, дотроо хөөрхөн номын сантай, тоглож байгаад явахдаа ном зээлээд харичихна...
Энэ газар нь муж, дүүргийнхээ төсвөөс санхүүждэг юм гэсэн.
Ер нь иймэрхүү утгаараа япон-д нөгөө социализм гэдэг чинь байгаад байх шиг байхийн...
Тэгэхэд манай Монголд болохоор төвдөө Хилтон хотель сүндэрлүүлэх гээд байгаа хирнээ, хотын бараг дийлэнх хүн амаа цэвэр бохир усны сүлжээнд холбож чадаагүй байдаг..... Одоо ямар болсныг
мэдэхгүй,90н хэдэн оны стастикийн
мэдээгээр лав хотын хүн амын 51% нь гэр хороололд гэсэн тоо баримт байсан санагдана...
За, юутай ч өөрт ахадсан юм зөв бурүүгүй яриад байлгүй, арынхаа албыг хашсан шиг хашаад, завсар чөлөөгөөр нь тархиа зүлгэж суутал, их бага хэмжээгээр бусдад нөлөөтэй амьдарч,
цаг нь ирэхээр бусдад хэрэгтэй нэг болов юм хийж чадах байх гэж итгээд л зүтгэж сууя даа,гсн:)
Нээрээ миний ингэж бодоход нөлөөлсөн, саяхан уншаад нилээн сэтгэгдэл төрүүлсэн нэгэн зүйлийг хуваалцая.
****************************************************************
*Шарил дээрхи бичээс*
Залуухан, эрх чөлөөтэй, бас сэтгэж ургуулж бодох чадвар дүүрэн байсан үе
Хорвоо ертөнцийг өөрчилж сайжруулах нь хүсэл мөрөөдөл минь байлаа,
Нас явж ухаан суух тусмаа хорвоо ертөнц хувирахгүй гэдгийг мэдэрсэн,
Тэгээд өөрийнхөө ертөнцийг харах цонхоо арай багасгаж зөвхөн өөрийнхөө улс орныг өөрчлөе гэж бодсон,
Гэвч тэр ч бас огт хувирах янзгүй,
Насны нар гудайгаад ирэхийн хирд ядаж өөрийнхөө гэр бүл, ойр дотныхноо өөрчл
өе хэмээн эцсийн хүчээ шавхаж үзэв,
Тэгээд ч хэн ч тоож авч хэлцсэнгүй,
Улмаар үхэл хаяанд ирэхэд л (амьдралдаа анх удаа байх) нэг зүйлийг анзаарч, ухаарсан,
Эхлээд өөрөөсөө эхэлж өөрийгөө өөрчилж чадсан бол ,гэр бүлийнхэндээ
нөлөөлж ,улмаар тэднийг өөрчилж чадах байсан ч байж магад..
.Тэгснээрээ гэр бүл , ойр дотныхныхоо дэм тусаас хүртэж , өөрийн улс орноо өөрчилж сайжруулж чадах байсанч юм бил үү...
Магадгүй,би өөрөө ч дэлхийг өөрчилж чадах байсан байж мэднэ....
**********************************************************************************
За ойрд ч хорвоо дэлхийгээр олон янзын үйл явдал өрнөж, ялангуяа Түвдэд болсон явдалд сэтгэл эмзэглэж сууна...
Хувийн амьдрал маань хэвийн. 3 охинтойгоо нэг инээж, нэг уурлаж байтал цаг хугацаа урсан өнгөрөхийг ч анзаарах сөхөөгүй өдөр өнгөрөх юмаа. Өнгөрсөн амралтын өдөр том аниа найзтайгаа Кидзаниа(http://www.kidzania.jp/about/e_index.html) гэдэг хүүхдэд зориулсан, томчуудын ажил мэргэжлийн тухай танилцуулж, яг жинхэнэ юм шиг хүүхдүүдийг өөрсдийг нь ажиллуулж тоглуулдаг хотхон руу яваад сэтгэл нь хөөрсөн хүн харьж ирсэн. Бид хоёр бас 2 багыгаа дагуулаад Sanrio Puroland гэдэг хотхон явж хүүхдүүдээ тоглуулж яваад ирлээ.
Ер нь сүүлийн үед амралтын өдөр бол голдуу гадуур таваргаад байгаан байнa аа.
Нээрээ хурдан юмаа, том маань одоо 10-аад хоноод сурагч боллоо...Хичээлийн шинэ жилийн баяраас өмнө 2,3 кило хасчих санаатай
мэрийгээд сууна(бас блог анд Destiny-д амлалт өгчихсөн байгаа;/) Дурсгалын зурганд *гайгүй ээж*гарчих санаатай,гсн,хохо.
Өө тийм, манайхаас ойрхон нэг аятайхан цэцэрлэгт хүрээлэн олсон, дулаахан өдөр бас тийшээгээ гарчаад байгаан байна...
